W niedzielę 18 sierpnia br. odbyły się w Limanowej obchody 82 rocznicy likwidacji getta i zagłady Żydów limanowskich. Przy „Głazie Pamięci” na ulicy Jana Kilińskiego, zgromadzeni Limanowianie uczcili zamordowanych przez Niemców w 1942 roku mieszkańców naszego miasta wyznania mojżeszowego. Wcześniej w miejscu egzekucji części limanowskich Żydów na Starej Wsi – Pożarach przedstawiciele Sądeckiego Sztetlu i mieszkańców Limanowej zapalili znicze oraz odmówili modlitwę.

Uroczystość przy „Głazie Pamięci” rozpoczęło krótkie wprowadzenie historyczne Łukasza Połomskiego – historyka, założyciela i prezesa Sądeckiego Sztetlu. Następnie głos zabrała Burmistrz Miasta Limanowa Jolanta Juszkiewicz. Podziękowała za przybycie i pamięć mieszkańcom miasta oraz podziękowała także Barbarze Janczy za dbanie o miejsce pamięci limanowskich Żydów.

Później uczestnicy uczestniczyli w krótkiej modlitwie oraz „Apelu Pamięci” poprowadzonym przez Łukasza Połomskiego. Następnie samorządowcy i mieszkańcy Ziemi Limanowskiej złożyli kwiaty oraz znicze pod „Głazem Pamięci”. Na zakończenie pieśń żydowską zaśpiewała Jaga Wrońska – artystka krakowska z limanowskimi korzeniami.

W rocznicowej uroczystości Powiat Limanowski reprezentował Przewodniczący Rady Powiatu Limanowskiego – Józef Pietrzak. Obecni byli również Burmistrz Miasta Limanowa – Jolanta Juszkiewicz, Przewodniczący Rady Miasta – Limanowa Leszek Mordarski, Radny Miasta Limanowa – Robert Kowalski oraz Wójt Gminy Limanowa – Jan Skrzekut.

Organizatorami obchodów rocznicowych byli: Karol Wojtas, Damian Król oraz Łukasz Połomski i Adam Nowak. Obchody swoim patronatem objęła Burmistrz Miasta Limanowa Jolanta Juszkiewicz.

Tragiczny dzień 18 sierpnia 1942 roku:

18 sierpnia 1942 roku rankiem, Niemcy rozpoczęli likwidację limanowskiego getta. Na początku na „Targowicy” przeprowadzono selekcję osób zamieszkujących getto. Około 150 młodych mężczyzn oraz kobiet skierowano do obozu pracy w rafinerii w Sowlinach, gdzie w następnych miesiącach pracowali przy budowie dróg na terenie Limanowszczyzny (Po kilku miesiącach, w listopadzie 1942 roku, zostali rozstrzelani zostali na Przylaskach). Następne około 200 osób starszych i chorych oraz dzieci przewieziono ciężarówkami do Starej Wsi na Pożary, gdzie ich rozstrzelano na leśnych polanach. Pozostałe około 750 osób pieszo pognano drogą w kierunku Nowego Sącza. Tampo kilku dniach, na rampie kolejowej załadowano ich do bydlęcych wagonów i wysłano na wschód, rzekomo do pracy. Nikt, nigdy jednak od nich nie otrzymał żadnej wiadomości. Wszyscy trafili do Obozu Zagłady w Bełżcu, gdzie zabito ich w komorach gazowych pod koniec sierpnia 1942 roku.

( tekst: Karol Wojtas ; fot.: Michał Wojtas)