Skąd nazwa Mogielnica
Mogielica najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego 1170 m n.p.m., oferuje nam dziką przyrodę i wspaniałe panoramy zarówno z wierzchołka, jak i rozległej polany podszczytowej. Od niedawna widok z Mogielicy jest jeszcze rozleglejszy dzięki nowo wybudowanej platformie widokowej.
Intrygująca nazwa szczytu nawiązuje do miejscowych legend i tradycji. W dawnych czasach górale z okolicznych wiosek: Półrzeczek, Jurkowa czy Chyszówek uważali, że ziemia na miejscowych cmentarzach „nie przyjmie” ciał ludzi, którzy zeszli z ziemskiego padołu w nienaturalny sposób lub bez ostatnich sakramentów. Wszystkie zatem zwłoki obwiesiów, topielców i samobójców wywożono na stromy północny stok Mogielicy, gdzie „wilcy i dzikie ptactwo ich grzebało”. Tak też królowa Beskidu Wyspowego została „Górą mogił” czyli Mogielicą.
Inne legendy wspominają o tym, że Mogielica to żona wielkoluda Łopienia oraz że w przepastnych lasach znajdują się liczne jaskinie z zakopanymi skarbami rozbójników, a kto w jasną, księżycową noc pobłądzi na szczycie, może natknąć się na wielki, płaski głaz, pod którym znajdzie zbójnicką broń i zrabowane kosztowności. Ciekawostką jest fakt, że sam wierzchołek jest nazywany przez miejscowych Kopą, a określenie Mogielica jest używane w odniesieniu do całego masywu.