Z terenu Powiatu Limanowskiego na „Szlaku Maryjnym”, którego przebieg pozwala na prezentację walorów historyczno – przyrodniczo – kulturowych regionu, znalazły się Limanowa, Pasierbiec i Szczyrzyc.
W centrum Limanowej, przy Rynku, znajduje się Bazylika Matki Boskiej Bolesnej. Świątynia została wybudowana w latach 1910 – 1918 jako wotum na 100. rocznicę Konstytucji 3 maja z inicjatywy ówczesnego proboszcza parafii limanowskiej, ks. Kazimierza Łazarskiego. 3 maja 1991, w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja, papież Jan Paweł II podniósł kościół w Limanowej do rangi bazyliki mniejszej. Wnętrze bazyliki zdobią dekoracje figuralne, wykonane m.in. z masy betonowej. Na każdym kroku uwagę przyciągają liczne polichromie, witraże, rzeźby i mozaiki. Wyróżnia się zwłaszcza kompozycja „Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas Panie”.
Wokół kościoła w Limanowej rozciąga się rozległy plac kościelny – miejsce, gdzie pielgrzymi mogą spokojnie odpocząć i pomodlić się.
Mała Kalwaria Limanowska, w której skład wchodzą:
- krużganki – otaczają cały plac. Zdobi je kolekcja figurek Matki Boskiej, przywiezionych z różnych stron świata. Znajdują się tu również stacje Drogi Krzyżowej,
- Grota Matki Bożej z Lourdes – prowadzą do niej schody z wbudowanymi kamieniami z Drogi Krzyżowej w Jerozolimie.
- ołtarz polowy.
Z przodu Bazyliki znajduje się pomnik Jana Pawła II, który został poświęcony 20 czerwca 1998r.
Warty uwagi jest również Carillon – zespół dziewiętnastu dzwonów, wygrywających melodie religijne.
Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Pasierbcu – to sanktuarium maryjne w miejscowości Pasierbiec, w którym otoczony jest kultem łaskami słynący obraz Matki Bożej Pocieszenia. Kult maryjny na Pasierbieckiej Górze związany jest z łaskami słynącym obrazem, ufundowanym w 1822 przez Jana Matrasa, który w ten sposób spełniał śluby złożone Niepokalanie Poczętej Maryi po swym cudownym ocaleniu po bitwie pod Ramstatt. Zdecydował się wówczas na wypełnienie ślubów i wymurował niewielką kapliczkę, do której zakupił obraz Matki Bożej Pocieszenia.
Kapliczka stała się centrum życia religijnego okolicznych mieszkańców. Bardzo szybko zaczął się również rozwijać kult obrazu, po tym, jak głośno robiło się o kolejnych cudach i wybłaganym pocieszeniu w różnych sytuacjach. Do kapliczki zaczęły ściągać pielgrzymki z coraz dalszych stron. Wymusiło to rozbudowę kapliczki, aby pomieściła więcej modlących się pielgrzymów.
W latach 70. XX wieku wzniesiono w pobliżu nowy kościół. 28 sierpnia 1983 w uroczystej procesji przeniesiono do niego cudowny obraz.
W 1978 ksiądz Michał Korzeń przedstawił formalne założenia nowej formy oddawania czci Maryi, poprzez odprawianie tzw. Dróżek Maryjnych, czyli rozważanie radosnych momentów z Jej życia:
- Zwiastowania
- Nawiedzenia św Elżbiety
- Narodzenia Jezusa w Betlejem
- Znalezienie nastoletniego Jezusa w świątyni
- Zmartwychwstanie Jezusa
- Wniebowzięcie
- Ukoronowanie na Królową Nieba i Ziemi
Początkowo pasierbieckie dróżki odprawiane były jedynie w odpust przy prowizorycznych stacjach ustawionych wokół kościoła. W 1994 wybudowano w przykościelnym ogrodzie solidne drewniane kapliczki, w których umieszczono drewniane i częściowo pozłacane płaskorzeźby, przedstawiające sceny Radości Maryi. Odprawiane są przy nich nabożeństwa w każdą sobotę od maja do końca września.
Charakterystyczna Droga Krzyżowa na Pasierbcu prowadzi od schodów wejściowych, potem wokół kościoła na szczyt pobliskiego wzgórza, na szczycie którego znajduje się Golgota. Poniżej umieszczono duży grób, nad którym góruje posąg Chrystusa Zmartwychwstałego.
Główna atrakcją Szczyrzyca jest zespół opactwa z murowanym kościołem z 1620 roku, przebudowanym w XVIII i XIX wieku. Jest to zarazem kościół parafialny parafii rzymsko-katolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i Św. Stanisława Biskupa.
Do kościoła przylega klasztor – zespół budynków z XVII wieku tworzących kwadrat z wirydarzem wewnątrz. Część zabudowań, w tym dwa portale, mensy ołtarzowe i część klasztornych krużganków, pochodzą z pierwszego opactwa, które zniszczył pożar.
W 1831 roku od strony wschodniej dobudowano skrzydło oraz drewnianą dzwonnicę z cebulastym hełmem.
Najcenniejszymi zabytkami klasztoru są: krucyfiks z XV wieku, kamienna kropielnica z XVI wieku oraz obrazy świętych z XVII – XIX wieku.
W skład zespołu wchodzi także murowany dom Opata z XVI wieku (później spichlerz), ozdobiony kamiennym portalem z herbem Korczak. Mieści się w nim Muzeum Klasztorne w Szczyrzycu.
W muzeum zgromadzono zbiór pergaminowych manuskryptów, Krzyż Dobrej Drogi z XV wieku, płaskorzeźbione votum za ocalenie klasztoru, kolekcję kielichów mszalnych, mieczy, kamieni.
Oprac. na podst.: www.wikipedia.org,
Źródło Fot.:www.szlak.maryjny.pl, www.google.com.
